Ulrikke Eikeri

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ulrikke Eikeri
Roland Garros 2022
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Noorwegen Noorwegen
Geboorteplaats Oslo
Geboortedatum 16 december 1992
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 916.704 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 400–278
Titels 0 WTA, 11 ITF
Hoogste positie 206e (16 april 2018)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 342–215
Titels 5 WTA, 32 ITF
Hoogste positie 26e (22 april 2024)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2022, 2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2021, 2022)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 4–3
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2022)
Laatst bijgewerkt op: 22 april 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Ulrikke Pia Eikeri (Oslo, 16 december 1992) is een tennisspeelster uit Noorwegen. Eikeri begon op negen­jarige leeftijd met het spelen van tennis.[1] Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2007.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 2008 en 2024 speelde Eikeri 64 partijen voor Noorwegen op de Fed Cup – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 36–28.[2]

In 2020 had Eikeri haar grandslamdebuut op het dubbelspeltoernooi van Roland Garros, samen met de Spaanse Aliona Bolsova.

Eikeri stond in juli 2021 voor het eerst in een WTA-finale, op het dubbelspel van het toernooi van Lausanne, samen met de Griekse Valentini Grammatikopoulou – zij verloren van het Zwitserse koppel Susan Bandecchi en Simona Waltert. In augustus kwam zij binnen op de top 100 van het dubbelspel. In oktober veroverde Eikeri haar eerste WTA-titel, op het dubbel­spel­toernooi van Tenerife, samen met de Australische Ellen Perez, door het Oekraïense koppel Ljoedmyla Kitsjenok en Marta Kostjoek te verslaan.

In januari 2022 bereikte zij in het dubbelspel de derde ronde op het Australian Open, samen met de Spaanse Aliona Bolsova – daarmee kwam zij binnen op de top 50 van de wereldranglijst. In juni nam zij voor het eerst deel aan het gemengd dubbelspel op een grandslamtoernooi – zij speelde op Roland Garros samen met de Belg Joran Vliegen, met wie zij meteen de finale bereikte. In juli veroverde Eikeri haar tweede WTA-dubbel­spel­titel, op het toernooi van Contrexéville, geflankeerd door de Slowaakse Tereza Mihalíková.

In juni 2023 won Eikeri haar derde WTA-titel in Nottingham, met de Estische Ingrid Neel aan haar zijde. Terug met Neel won zij in augustus haar vierde titel in Chicago en in september de vijfde in Tokio.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2008 778
2009 935 967
2010 643 661
2011 525 544
2012 273 237
2013 368 295
2014 223 455
2015 425 1007
2016 415 303
2017 232 261
2018 274 162
2019 242 138
2020 257 132
2021 301 61
2022 375 43
2023 540 38

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2021-10-23 Vlag van Spanje WTA Tenerife hardcourt Vlag van Australië Ellen Perez Vlag van Oekraïne Ljoedmyla Kitsjenok
Vlag van Oekraïne Marta Kostjoek
6-3, 6-7, [10-5] details
2. 2022-07-10 Vlag van Frankrijk WTA Contrexéville gravel Vlag van Slowakije Tereza Mihalíková Vlag van China Han Xinyun
Witte vlag Aleksandra Panova
7-6, 6-2 details
3. 2023-06-18 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Nottingham gras Vlag van Estland Ingrid Neel Vlag van Verenigd Koninkrijk Harriet Dart
Vlag van Verenigd Koninkrijk Heather Watson
7-6, 5-7, [10-8] details
4. 2023-08-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Chicago hardcourt Vlag van Estland Ingrid Neel Vlag van Spanje Cristina Bucșa
Witte vlag Aleksandra Panova
walk-over details
5. 2023-09-30 Vlag van Japan WTA Tokio hardcourt Vlag van Estland Ingrid Neel Vlag van Japan Eri Hozumi
Vlag van Japan Makoto Ninomiya
3-6, 7-5, [10-5] details
verloren finales
1. 2021-07-18 Vlag van Zwitserland WTA Lausanne gravel Vlag van Griekenland Valentini Grammatikopoulou Vlag van Zwitserland Susan Bandecchi
Vlag van Zwitserland Simona Waltert
3-6, 7-6, [5-10] details
2. 2022-07-17 Vlag van Zwitserland WTA Lausanne gravel Vlag van Slovenië Tamara Zidanšek Vlag van Servië Olga Danilović
Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
forfait details
3. 2023-05-06 Vlag van Frankrijk WTA Saint-Malo gravel Vlag van Japan Eri Hozumi Vlag van België Greet Minnen
Vlag van Nederland Bibiane Schoofs
6-7, 6-7 details
4. 2024-04-21 Vlag van Duitsland WTA Stuttgart gravel (i) Vlag van Estland Ingrid Neel Vlag van Chinees Taipei Chan Hao-ching
Witte vlag Veronika Koedermetova
6-4, 3-6, [2-10] details

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2022-06-02 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van België Joran Vliegen Vlag van Japan Ena Shibahara
Vlag van Nederland Wesley Koolhof
6-7, 2-6 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen deelname

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Ulrikke Eikeri.